samvit, samvett
substantiv inkjekjønn
Opphav
etter latin conscientia ‘medvit’; jamfør norrønt samvizka ‘medvit, samvit’Tyding og bruk
medvit (1) om kva som er rett eller urett (i samfunnet, mellom menneske);
kjensle av kva ein bør eller ikkje bør gjere
Døme
- ha godt, dårleg, vondt samvit;
- sosialt samvit;
- eit vake samvit;
- (ikkje) ha samvit til (å gjere noko)
Faste uttrykk
- ha på samvitetvite om, forstå kva ein har gjort og kva det har ført til
- han har mykje på samvitet – har gjort mykje gale
- på ære og samvitmed ein høgtideleg lovnad