rekneskap
substantiv hankjønn
Opphav
lågtysk rekenschap; av rekneTyding og bruk
- liste over inntekter og utgifter, aktiva og passiva (i eit år)
Døme
- føre rekneskap;
- revidere ein rekneskap
- utgreiing, forklaring, oppgjer
Døme
- stå til, krevje nokon til rekneskap for noko