personleg
adjektiv
Opphav
av personTyding og bruk
- som gjeld, høyrer til, er knytt til eller er retta mot éin (privat) person (1)
Døme
- eit personleg brev;
- ha ei personleg meining;
- få personleg kritikk;
- personleg sekretær;
- religionen er ei personleg sak – privatsak
- som byggjer på eigne røynsler
Døme
- ha personleg kjennskap til
- som ein sjølv gjer
Døme
- ta seg personleg av saka
- som er ein person
Døme
- ein personleg gud
- i grammatikk: som har med person (4) å gjere
Døme
- personlege pronomen
Faste uttrykk
- personleg datamaskinetter måten rimeleg mikrodatamaskin som brukaren sjølv har full kontroll over drifta av; jamfør heimedatamaskin