hugse
hugsa
verb
Opphav
norrønt hugsa; jamfør hug (1Tyding og bruk
- hente fram frå minnet noko ein har sett, høyrt, opplevd eller kjent;
Døme
- hugse nokon frå skuletida;
- han hugsar at han grein;
- fjella var mindre enn ho hugsa dei
- ha evne til å minnast
Døme
- hugse godt;
- hugse dårleg;
- han hugsa feil
- vere merksam på;ikkje gløyme;ha i tankane
Døme
- hugs å ta med kopp;
- ingen hugsa på bestemora;
- vi må hugse på at problema ikkje er over