skuld, skyld 2
substantiv hokjønn
Opphav
norrønt skuld, skule (2; skule (3 og skule (4Tyding og bruk
- ansvar for feil, skade, uhell og liknande
Døme
- gje ein skulda for noko;
- leggje skulda for det som hende, på ein annan;
- det var deira skuld
- forteneste, ære (1
- det er di skuld at det går så bra
- noko som ein er skuldig ein annan;
Døme
- skuld og gjeld;
- setje seg i skuld;
- stå i skuld
- i uttrykk med preposisjon: omsyn
Døme
- for mi skuld – av omsyn til meg;
- for kjennskap(s) skuld;
- for moro skuld;
- for den skuld – for det, i så måte