bykse
byksa
verb
Opphav
norrønt byxa sér ‘hoppe’, truleg gjennom lågtysk; frå mellomhøgtysk bückezen ‘hoppe som ein bukk’Tyding og bruk
gjere eit byks;
springe, hoppe
Døme
- bykse ut gjennom døra;
- bykse over bekken;
- bykse til sides;
- ho bykste opp trappa